Pod koniec grudnia informowaliśmy o tym, że z zimowego snu obudził się niedźwiedź brunatny zamieszkujący teren Babiogórskiego Parku Narodowego. 25 grudnia Maciej Moskwa – ratownik GOPR, sfotografował niecodzienne ślady w śniegu, wędrując pod przełęczą Brona. Pracownik Babiogórskiego Parku Narodowego Marcin Trybała podejrzewał wtedy, że za zbyt wczesną pobudką niedźwiedzia stoi pogoda, czyli zbyt wysokie temperatury jak na tą porę roku. Jest to o tyle niebezpieczna sytuacja, że niedźwiedź będzie musiał coś jeść w momencie, gdy pokarmu będzie jeszcze niewiele dla niego.

Tym razem inny goprowiec, Tomasz Kozina, mógł na własne oczy zobaczyć tego niezwykłego mieszkańca BgPN, który wyczuwając obecność człowieka czmychnął w zarośla. Zdjęcia publikowane poniżej pokazują, kto ma większą „stopę życiową” - my ludzie czy największy mieszkaniec babiogórskich lasów - niedźwiedź brunatny.

Sierść niedźwiedzia brunatnego ma barwę ciemnobrązową, choć u niektórych podgatunków może być jaśniejsza. W pozycji wyprostowanej Ursus arctos mierzy – w zależności od płci – od 1,8 m do 3 m. Masa ciała poszczególnych osobników waha się między 80 a 780 kg.

Niedźwiedzie brunatne najchętniej zjadają łososie i inne ryby oraz np. miód. Żywią się także ssakami, jak łosie i jelenie, gryzoniami, ptakami, ptasimi jajami, owocami, nasionami, grzybami, dżdżownicami, ślimakami, a w przypadku braku innego pożywienia także trawą. Z braku produktów naturalnych może wyrządzać znaczne szkody wśród bydła.

Na zimę przygotowuje sobie legowisko zwane gawrą. Przebywa w nim od końca listopada do końca lutego. Żyje samotnie, tylko w okresie godowym w parach. W zimie samica rodzi zwykle 2 do 3 młodych, którymi opiekuje się aż do następnego miotu.

Niedźwiedź brunatny jest ściśle chroniony na obszarze całej Polski.