Wśród laureatów tegorocznej nagrody starosty w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania kultury i ochrony dziedzictwa kulturowego znaleźli się:

Miejski Chór „Jasień”

Miejski Chór „Jasień” został założony w 2003 roku przy Miejskim Ośrodku Kultury w Suchej Beskidzkiej. Pierwszym instruktorem grupy była Ludmiła Tułacz, następnie chórem kierowała Alicja Jakubiak. Od 2013 roku instruktorem, kierownikiem artystycznym i aranżerem jest Małgorzata Kubieniec. Obecnie chór działa przy Centrum Kultury i Filmu im. Billy’ego Wildera w Suchej Beskidzkiej.

Repertuar chóru jest bardzo szeroki. Znajdują się w nim zarówno utwory z szerokiego spektrum muzyki klasycznej, pieśni liturgiczne i sakralne, jak i piosenki o lżejszym charakterze: znane przeboje muzyki rozrywkowej i filmowej oraz popularne szlagiery muzyki biesiadnej. Chór „Jasień” od wielu lat bierze aktywny udział w życiu kulturalnym powiatu suskiego, uświetniając szereg organizowanych na Podbabiogórzu imprez, a także prezentując samodzielnie własne, różnorodne programy sceniczne, głównie na scenie Centrum Kultury i Filmu w Suchej Beskidzkiej. Jest także częstym gościem konkursów i przeglądów na terenie całego kraju i za granicą.

Chór chętnie współpracuje z innymi zespołami muzycznymi działającymi na terenie miasta Sucha Beskidzka i powiatu suskiego, angażując się we wspólne projekty. Współpraca obejmuje również węgierskie miasto Jászberény oraz suskie szkoły średnie.

Do największych sukcesów chóru, osiągniętych w trakcie jego dotychczasowej działalności, należą m.in.: Grand Prix na Festiwalu Pieśni Maryjnych w Ślemieniu oraz pierwsze miejsca na Festiwalu Pieśni Patriotycznej „To Polska - Moja Ojczyzna” w Suchej Beskidzkiej i Festiwalu Pieśni Maryjnych „Ave Maria” w Osielcu.

Na przestrzeni lat działalność chóru „Jasień” na trwałe wpisała się w kulturalny krajobraz Podbabiogórza. Jego występy, dzięki bardzo bogatemu i zróżnicowanemu repertuarowi, cieszą się bardzo dużą popularnością wśród miłośników muzyki z różnych pokoleń, zwykle szczelnie wypełniających sale, w których odbywają się poszczególne imprezy.

W okresie dwudziestu jeden lat swego istnienia chór brał udział w uroczystościach religijnych, patriotycznych, imprezach samorządowych, festiwalach, biesiadach, jubileuszach Złotych Godów, Światowych Dniach Młodzieży (2016 r.), czy w Salonie Poezji Konfraterni Rapsodycznej. Wśród zrealizowanych przez chór w ostatnich latach projektów muzycznych warto wymienić wymienić choćby kilka.

W ramach realizacji projektu „Rozśpiewaj się w Małopolsce” chór wystąpił z koncertem „Święta polskie z Miejskim Chórem Jasień”, podczas którego zaprezentował repertuar inspirowany polskimi tradycjami świątecznymi. Swoje programy kolędowe chór prezentuje praktycznie corocznie.

Okazją do świetnej zabawy i wspólnego śpiewania powszechnie znanych i lubionych piosenek była impreza organizowana pod hasłem „Biesiada z Miejskim Chórem „Jasień”.

W okresie Narodowego Święta Niepodległości chór przedstawił program „Dla Niepodległej”, dając świadectwo głębokiego patriotyzmu i przywiązania do tradycji.

W 2023 r. sporym sukcesem zakończył się specjalny koncert jubileuszowy, przygotowany przez chór z okazji dwudziestolecia działalności, zaś w ubiegłym, 2024 roku, szczególnym wydarzeniem był koncert, podczas którego chór zaprezentował repertuar szczególny - znane przeboje rockowe, specjalnie zaaranżowane na ten cel. Koncert zakończył się sporym sukcesem i jest uważany za jedno z ciekawszych wydarzeń na kulturalnej mapie Podbabiogórza w ostatnich miesiącach.

Regina Wicher

Urodziła się w 1984 roku. Z rodzinnego domu w Zawoi wyniosła zamiłowanie do tradycji regionu, a także artystyczne talenty, głównie za sprawą swojego taty Tadeusza Kudzi, twórcy ludowego, malarza i muzyka. Z wykształcenia jest etnologiem, pedagogiem, a także hafciarką i tkaczką. Ukończyła Technikum Włókienniczych Wyrobów Dekoracyjnych w Zespole Szkół im. św. Jana Kantego w Makowie Podhalańskim oraz studia na Wydziale Etnologii i Nauk o Edukacji na Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie. Pracę magisterską poświęciła problemowi współczesnego poczucia tożsamości Górali Babiogórskich, zamieszkujących teren gminy Zawoja. Ukończyła także studia licencjackie w Wyższej Szkole Pedagogicznej ZNP w Warszawie.

Pracę zawodową rozpoczęła jako asystent muzealny w Muzeum – Orawskim Parku Etnograficznym w Zubrzycy Górnej. Przez kilka lat była instruktorem Zespołu Regionalnego „Budzowskie Kliszczaki” w Jachówce. Następnie zatrudniona była w Gminnym Ośrodku Kultury, Sportu i Promocji w Jordanowie. Pracując tam zrealizowała kilka autorskich projektów m.in. adresowany do najmłodszych odbiorców „Świat jest w grochy kolorowe” oraz w ramach programu Muzeum Historii Polski - Patriotyzm Jutra projekt „Utracona pamięć”, którego ideą było przygotowanie przez uczniów historycznych gier terenowych, poprzedzonych warsztatami o dziejach każdej z miejscowości gminy Jordanów, a następnie spotkań ze „świadkami historii”, podczas których nagrywano wywiady z zaproszonymi gośćmi, dokumentując ich relacje. Podejmowała także inicjatywy z zakresu edukacji o dziedzictwie kulturowym i poświęcone kulturze Górali Kliszczackich. Efektem tych działań było m.in. założenie Gminnego Zespołu Regionalnego „Gronie” w Łętowni.

Obecnie jest animatorem w Babiogórskim Centrum Kultury im. dr Urszuli Janickiej-Krzywdy w Zawoi (aktualnie pełnomocnikiem dyrektora tej instytucji), gdzie oprócz bieżącej działalności prowadzi zespół regionalny „Juzyna”. Współpracuje też z instytucjami, twórcami ludowymi i stowarzyszeniami z regionu, w tym m.in. ze Związkiem Podhalan z Jordanowa.

Jako etnolog interesuje się głównie edukacją wielokulturową i międzykulturową, góralskimi tradycjami regionu i wzajemnym oddziaływaniem kultur, a także m.in. historią społeczności żydowskiej zamieszkującej gminę Zawoja przed II wojną światową.

Jest autorką kilku publikacji związanych z dziedzictwem kulturowym, takich jak: „Wzornik babiogórski” - wydanie poświęcone wzornictwu babiogórskiemu w odniesieniu do strojów, „Widok z okna” – książka o regionalnych artystach ludowych (współautorstwo z Katarzyną Ceklarz) czy też przygotowanych dla dzieci „Zeszytów Babiogórskich” i zeszytu edukacyjnego „Sąsiedzi”.

Napisała też kilkanaście artykułów o kulturze ludowej różnych grup etnograficznych, zwłaszcza Górali Babiogórskich, Górali Orawskich i Górali Kliszczackich, w tym materiałów opublikowanych w serii wydawniczej „Kultura ludowa Górali” oraz w „Roczniku Babiogórskim”.

W wolnych chwilach pisze wiersze i komponuje piosenki, czerpiąc inspiracje z tradycyjnej kultury różnych grup etnograficznych, a całkiem niedawno odbył się jej pierwszy autorski koncert „Rozsypała się tęcza na hali”.

Szerszej publiczności dała się również poznać jako konferansjerka na największych imprezach folklorystycznych odbywających na Podbabiogórzu. Uczestniczyła też w pracach komisji konkursowych m.in. w organizowanym przez starostwo wspólnie z Biblioteką Suską Powiatowym Konkursie Recytatorskim Poezji i Prozy Regionalnej „W cieniu jodeł i świerków”.

Mariusz Paweł Wójtowicz

Mariusz Paweł Wójtowicz urodził się w 1976 roku. Jak pisze o sobie, jest Góralem z pogranicza Podhala i Pienin, a pierwsze lata życia spędził w bliskości czterech Parków Narodowych: Pienińskiego, Tatrzańskiego, Gorczańskiego i Babiogórskiego, co nie pozostało bez wpływu na jego fascynację przyrodą i górami. Od 30 lat jest zakonnikiem w Zakonie Karmelitów Bosych.

O. Mariusz to absolwent Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, Papieskiego wydziału Teologicznego w Rzymie oraz Papieskiego Wydziału Duchowości TERESIANUM w Rzymie. Jest też wykładowcą, redaktorem czasopisma „Głos Karmelu”, muzykiem (samoukiem), założycielem kilku zespołów muzycznych (6), oraz producentem płyt (6) i teledysków (ponad 50).

O. Mariusz jest znanym blogerem, autorem portalu dumanie.pl, któremu przyświeca przesłanie: „bycie człowiekiem nadziei i budzenie w innych nadziei to moja codzienna misja…”. Z kolei na YouTubie prowadzi kanał „Mistyka codzienności”, w którym stara się „każdego dnia odkrywać piękno zwyczajności, dając innym przestrzeń mistyki codzienności. By w życiu to, co zwyczajne, przeżywać nadzwyczajnie!”

O. Mariusz jest pasjonatem gór i szeroko rozumianej kultury góralskiej, a prowadzone przez niego dzieła (zespoły, produkcje) były kilkakrotnie (6) nagradzane na festiwalach i konkursach. Był też nominowany do tytułu Przemyślanina Roku 2012.

O. Mariusz Paweł Wójtowicz od 2022 działa na terenie parafii Zawoja Przysłop. Wraz z przybyciem do tamtejszego klasztoru, pełniąc w nim posługę, zaangażował się w życie lokalnej społeczności przyczyniając się do jej integracji, m.in. inicjując szereg działań związanych z kulturą i dziedzictwem kulturowym.

Dobra współpraca z mieszkańcami Przysłopia, przyczyniła się w krótkim czasie do aktywizacji miejscowej społeczności. Zaowocowało to m.in. powstaniem 3 formacji muzycznych: scholi „Małe COŚ”, zespołu „Wielka SPRAWA,” określanego też jako grupa działaniowa, która ogarnia wszystko, co dzieje się w parafii oraz utworzonego początkiem roku 2024 z inicjatywy o. Mariusza, działającego przy klasztorze „Chóru z GÓR”, którego członkami są osoby z różnych zakątków Zawoi oraz okolic.

Włącza się też w organizację lokalnych świąt i innych uroczystości. Zorganizował kilka okazjonalnych koncertów na Przysłopiu, w tym jeden z udziałem Andrzeja Lamperta. Jest pomysłodawcą tak zwanych Niedzieli Babiogórskich – mszy św., na które mieszkańcy Zawoi przybywają w tradycyjnych strojach, a liturgii towarzyszy muzyka góralska.

 W czasie swojej posługi w parafii na Przysłopiu wyprodukował 4 teledyski z pieśniami religijnymi będącymi nieodzownym elementem polskiej i góralskiej kultury i tradycji. Na premierę czeka zrealizowana już filmowa inscenizacja „Męki Pańskiej”, a przygotowywane są przez niego 4 kolejne pokaźne produkcje filmowe w formie teledysków, w tym: „Ciebie Boga wysławiamy” z udziałem przedstawicieli wszystkich polskich grup góralskich oraz orkiestry symfonicznej (w sieci dostępny jest już zwiastun filmowy zapowiadający to przedsięwzięcie) i „Wszystkie nasze dzienne sprawy”. Na podkreślenie zasługuje fakt, że wszystkie te realizacje filmowe ukazują też piękno naszego regionu. Babiogórska przyroda i miejscowi aktorzy, którymi w większości są mieszkańcy Przysłopia, są ważną częścią składową każdej produkcji. Jest to więc też forma promocji Podbabiogórza i jego walorów kulturowych i przyrodniczych.