Na stronie internetowej www.regiobohater.pl można zapoznać się z dokonaniami 100 REGIObohaterów oraz wybrać patrona pociągu POLREGIO. Kandydaci zaproponowani przez Rade Programową projektu w województwie małopolskim (ich biogramy prezentujemy poniżej) to:

• -Antoni Kocjan,
• -Józef Herzog,
• -mjr Władysław Dziadosz,
• -płk Władysław Belina Prażmowski,
• -ppłk Ludwik Iwaszko,
• -Stanisław Marusarz.

Kampania REGIObohater objęta jest Patronatem Narodowym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy w Stulecie Odzyskania Niepodległości. Partnerem akcji jest Agencja Rozwoju Przemysłu – największy udziałowiec Przewozów Regionalnych i Program „Niepodległa”, a partnerem medialnym Grupa Wydawnicza Polska Press.

– Popularyzując wiedzę o regionalnych bohaterach chcemy przypomnieć, że odzyskanie niepodległości po 123 latach zniewolenia zawdzięczamy nie tylko powszechnie znanym z kart historii postaciom, takim jak Józef Piłsudski czy Ignacy Jan Paderewski. Nie mniej ważni są bohaterowie, którzy swoje życie poświęcili walce lub budowaniu świadomości narodowej w regionach, pośród lokalnych społeczności – mówi Krzysztof Zgorzelski, Prezes Przewozów Regionalnych. – Organizując tę akcję chcemy także podkreślić silne przywiązanie marki POLREGIO do Polski, jej historii oraz patriotyzmu  – dodaje.

Rozpoczęta  kampania REGIObohater potrwa do 11 października. W tym czasie na dedykowanej stronie www.regiobohater.pl będzie można zapoznać się z dokonaniami 100 lokalnych bohaterów wybranych przez Radę Programową postaci REGIObohaterów. W skład Rady Programowej weszli Artur Soboń – Sekretarz Stanu w Ministerstwie Inwestycji i Rozwoju (przewodniczący Rady Programowej), Dariusz Gwizdała – Zastępca Szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego, Michał Góras – Szef Gabinetu Politycznego w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Andrzej Kensbok – Wiceprezes Zarządu Agencji Rozwoju Przemysłu S.A.

– Stulecie odzyskania niepodległości to rocznica, która wymaga należytej oprawy. Jako większościowy udziałowiec Przewozów Regionalnych aktywnie włączmy się w jej obchody. Sposób uczczenia tej daty, zaproponowany przez Spółkę jest unikatowy. Warto przypominać nie tylko o wielkich postaciach, ale także o tych, które do tej pory znane były lokalnie, a ich wkład w rozwój niepodległej Polski był równie ważny – powiedział Andrzej Kensbok, Wiceprezes Zarządu Agencji Rozwoju Przemysłu.

W toku głosowania, które potrwa od 11 września do 11 października, dla każdego województwa zostanie wybrana postać jednego bohatera, którego imieniem nazwany zostanie pociąg POLREGIO. Ogłoszenie wyników plebiscytu nastąpi do 15 października. W każdym z regionów wybrany pociąg zyska oprawę wizualną z oznaczeniem REGIObohatera.

Wraz z oddaniem głosu uczestnik konkursu będzie miał możliwość uzasadnienia swojego wyboru. Spośród nadesłanych zgłoszeń Rada Programowa wyłoni i do 25 października ogłosi łącznie 116 laureatów, w tym odpowiednio 16 laureatów nagrody głównej (po jednym na dany region) i 100 wyróżnionych. Laureaci nagrody głównej otrzymają czytnik e-book Kindle, specjalne zaproszenie do uczestnictwa z osobą towarzyszącą w konferencji prasowej inaugurującej akcję REGIObohater wraz z zaproszeniem na uroczysty lunch w Pałacu Belwederskim. Pozostałych stu wyróżnionych otrzyma zestaw atrakcyjnych gadżetów.

Akcję REGIObohater wspiera kampania medialna, w ramach której powstał m.in. spot zachęcający do głosowania na REGIObohatera. Spot emitowany będzie na kanałach TVP Historia, TVP Seriale oraz w regionalnych kanałach TVP3. Kampania obejmie także radiostacje i prasę lokalną, kampanię on-line w tym platformy społecznościowe.

BOHATEROWIE MAŁOPOLSKI

płk Władysław Belina Prażmowski (1888-1938) – pułkownik Wojska Polskiego, działacz samorządowy, pochodził z Ruszkowiec na ziemi świętokrzyskiej. 6 VIII 1914 roku na czele siedmioosobowego patrolu przekroczył granicę pod Michałowicami, stając się forpocztą I Kompanii Kadrowej walczącej o oswobodzenie ojczyzny spod okupacji rosyjskiej. Był twórcą kawalerii Legionów Polskich.  Brał także udział w walkach o granice II Rzeczypospolitej z Ukraińcami i bolszewikami, odznaczył się m.in. przy zdobywaniu Wilna w kwietniu 1919 roku. W niepodległej Polsce był prezydentem Krakowa i wojewodą lwowskim. Jest pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

ppłk Ludwik Iwaszko – podpułkownik Wojska Polskiego, zapomniany bohater walk o oswobodzenie Krakowa w październiku 1918 roku. Pochodził ze Lwowa. Brał udział w I wojnie światowej, dostał się do niewoli rosyjskiej, z której zbiegł. 31 X 1918 roku obok Antoniego Stawarza i Franciszka Pustelnika  był jednym z przywódców akcji, która doprowadziła do wyzwolenia Krakowa z rąk austriackich. To on zażądał od warty austriackiej przekazania odwachu w polskie ręce, a potem przemówił do wiwatujących tłumów. Brał także udział w przygotowaniu odsieczy dla walczącego z Ukraińcami Lwowa i w wojnie polsko-bolszewickiej, a  także w III powstaniu śląskim. Po klęsce wrześniowej w 1939 roku znalazł się na Węgrzech, gdzie brał czynny udział w organizowaniu przerzutu polskich żołnierzy na Zachód. Jest pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.

Antoni Kocjan (1902-1944) – inżynier, współpracownik wywiadu AK. Pochodził  ze wsi Skalskie (obecnie dzielnica Olkusza). Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W okresie międzywojennym był jednym z najzdolniejszych polskich konstruktorów lotniczych – jego dziełem były znakomite szybowce szkolne. Po wybuchu II wojny światowej był żołnierzem ZWZ-AK. Organizował produkcję broni dla podziemia, zamawiając jej części w niemieckich warsztatach na podstawie fałszywych dokumentów. Brał udział w rozpoznaniu wywiadowczym niemieckiego ośrodka badań naukowych w Peenemünde oraz opracowaniu ekspertyzy naukowej pocisku V2, którego najważniejsze części  dostarczono do Londynu w ramach operacji „Most III”. W 1944 roku został osadzony przez Niemców w więzieniu na Pawiaku i po brutalnym śledztwie rozstrzelany.

Józef Herzog (1901-1983) – major Wojska Polskiego, żołnierz Legionów Polskich. Pochodził z Osieku w województwie małopolskim. W czasie I wojny światowej ochotniczo wstąpił do Legionów Polskich, fałszując metrykę. Brał udział w kampanii wołyńskiej, gdzie został dwukrotnie ranny. W latach 19181920 wyzwalał Andrychów z rąk austriackich, uczestniczył w odsieczy Lwowa, wyróżnił się też w walkach z konnicą Budionnego. We wrześniu 1939 roku  brał udział w obronie twierdzy Modlin. Po jej kapitulacji trafił do niewoli, z której wyszedł w 1945 roku. Za działalność w powojennym podziemiu niepodległościowym przebywał pieć lat w więzieniu we Wronkach. Przez wiele lat wraz ze środowiskiem byłych legionistów działał na rzecz wyremontowania miejsca pochówku Józefa Piłsudskiego na Wawelu i Kopca Niepodległości, organizował też pierwsze Marsze Kadrówki z Krakowa do Kielc.

mjr Władysław Dziadosz (1893-1980) – prawnik, major Wojska Polskiego, działacz państwowy II Rzeczypospolitej. Pochodził z Tarnowa. Był członkiem Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckiego. W czasie I wojny światowej uczestniczył w bitwie Legionów Polskich pod Konarami, w czasie której został ciężko ranny. W 1918 roku dowodził rozbrajaniem wojsk austriackich w Tarnowie, brał też udział w odsieczy Lwowa oraz wojnie polsko-bolszewickiej. W II Rzeczypospolitej pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji, był m.in. wicewojewodą kieleckim i białostockim oraz ostatnim przedwojennym wojewodą kieleckim. Od 1939 roku przebywał na emigracji, gdzie zmarł.

Stanisław Marusarz (1913-1993) – polski skoczek narciarski, olimpijczyk, podporucznik Armii Krajowej, kurier tatrzański. Pochodził z Zakopanego. Był jednym z najwybitniejszych polskich skoczków, wicemistrzem świata w skokach z Lahti w 1938 roku oraz czterokrotnym uczestnikiem igrzysk olimpijskich. Po klęsce wrześniowej wstąpił do ZWZ. Z racji doskonałej znajomości Tatr zaproponowano mu służbę kurierską na trasie z Zakopanego do Budapesztu. Wielokrotnie przebywał ją, omijając wszelkie zasadzki, jednak w 1940 roku został aresztowany przez Gestapo. Ponieważ odmówił współpracy z okupantem, został skazany na śmierć. 2 VII 1940 roku wraz z Aleksandrem Bugajskim zdołał uciec z krakowskiego więzienia Montelupich.  Schronił się na Węgrzech, gdzie przebywał do końca wojny. Zmarł w 1993 roku podczas pogrzebu innego kuriera tatrzańskiego Wacława Felczaka.