Typ ogumienia to kategoria, w której rozróżniamy modele w zależności od tego, jaką budowę posiadają. Współcześnie stosowanym wariantem budowy opony jest typ radialny, który od mniej więcej lat 60. XX wieku święci triumfy. Dziś większość wysokiej klasy ogumienia, dostępnego w popularnych sklepach, takich jak https://www.sklepopon.com/ wykonywana jest w tej technologii. Mowa tu oczywiście o konstrukcjach przeznaczonych do jazdy pojazdami osobowymi.
Standardowe auta kompaktowe zdecydowanie stawiają dziś na opony radialne, nie sprawia to jednak, że konstrukcje diagonalne wypadły całkowicie z użytku. Ich parametry sprawdzały się wtedy, gdy motoryzacja była jeszcze w powijakach. Dziś wiele dziedzin przemysłu korzysta z opon diagonalnych – mowa tu szczególnie o pojazdach przemysłowych.
Opona radialna to typ ogumienia charakterystyczny dla współczesnych modeli opon. Oznaczenie „R” można spotkać w 99% przypadków podczas kupowania opon do samochodu osobowego. Opona radialna to model opracowany w 1935 roku przez firmę Michelin. Od tamtej pory doszło do nie lada rewolucji w kwestii ogumienia.
Opony radialne wykorzystywane są w pojazdach typu SUV, wyścigowych, pojazdach transportowych, a także zwyczajnych, miejskich osobówkach. Popularność tego rozwiązania wynika z prostego mechanizmu. Opony radialne oferują bardziej ekonomiczną i wygodną jazdę. Lepiej rozkładają one siłę nacisku pojazdu na podłoże. Opona tego typu wykazuje także wysoki standard bezpieczeństwa. Dodatkowo opony radialne pozwalają na rozpędzanie się powyżej 100 kilometrów na godzinę, co w przypadku modeli diagonalnych może skończyć się przegrzaniem ogumienia. Skąd jednak tak drastyczne różnice? Wynikają one przede wszystkim z budowy ogumienia.
Wewnątrz opony znajduje się kord. Sposób ułożenia nici kordu sprawia, że możemy rozróżnić konstrukcję diagonalną – gdy nici kordu się przecinają lub radialną, gdy nici kordu się nie przecinają – są równoległe. Nici kordu wykonane mogą być z drutu stalowego lub innych materiałów. Sposób ułożenia kordu ma kluczowe znaczenie dla tego, w jaki sposób dana opona będzie się zachowywać. To ten „wkład” stanowi o wytrzymałości, oporach toczenia, elastyczności czy usztywnieniu całej konstrukcji.
Gdy mowa jest o skrzyżowanych niciach, mamy do czynienia z bardzo sztywną, niezbyt elastyczną, za to niesamowicie wytrzymałą konstrukcją. Jeśli sytuacja jest zgoła odmienna – kord układa się pod kątem 90 stopni. Mamy do czynienia z ogumieniem dosyć elastycznym, mniej twardym, ale za to pozwalającym na lepsze dostosowanie się do warunków przy wyższych prędkościach, a także generującym niższe opory toczenia.
Opony radialne znacznie wolniej się nagrzewają – tarcie pomiędzy poszczególnymi nićmi kordu nie następuje na całej ich powierzchni a jedynie na fragmentach, które się ze sobą stykają. Opony radialne są bardziej zaawansowane z punktu widzenia techniki od modeli diagonalnych. Jednak te drugie również są powszechnie stosowane.
Diagonalne opony oznaczane są jako „D” lub „B” (opona opasana). Natomiast opony radialne jako „R”. Nie jest to jednak jedyny zapis. W przypadku ogumienia radialnego często łączy się literę „R” z indeksem prędkości. Raczej nie używa się go w przypadku standardowych opon, których indeks dochodzi do „H” – 210 km/h. Spotkać go można za to w oponach sportowych. „VR” to radialne opony pozwalające na rozpędzenie się powyżej 210 kilometrów na godzinę, a opony „ZR” to ogumienie radialne pozwalające na osiągnięcie prędkości powyżej 240 km/h.
Artykuł Partnera