Septorioza paskowana liści pszenicy (Septoria tritici blotch) to groźna choroba grzybowa pszenicy, wywoływana przez Zymoseptoria tritici. Powoduje osłabienie fotosyntezy i przedwczesne zamieranie liści, co prowadzi do strat w plonach. Największe ryzyko występuje przy wysokiej wilgotności i umiarkowanych temperaturach.
Objawy septoriozy liści pszenicy
Choroba początkowo objawia się drobnymi, chlorotycznymi plamami na dolnych liściach, które powiększają się, brunatnieją i łączą, powodując ich obumieranie. Charakterystycznym symptomem są czarne piknidia, czyli owocniki grzyba zawierające zarodniki.
Czynniki sprzyjające rozwojowi septoriozy paskowanej
Septorioza rozwija się intensywnie w warunkach:
- - wysokiej wilgotności powietrza (powyżej 85%),
- - umiarkowanych temperatur (15-20°C),
- - długotrwałego zwilżenia liści (deszcze, rosa),
- - gęstych i bujnych łanów ograniczających przewiewność.
Profilaktyka agronomiczna – jako metoda zwalczania choroby
- - Odmiany odporne – wybór mniej podatnych odmian.
- - Płodozmian – unikanie uprawy pszenicy po pszenicy zmniejsza presję patogena.
- - Ograniczenie resztek pożniwnych – zmniejsza źródła infekcji.
- - Optymalna gęstość siewu – zapobiega nadmiernej wilgotności w łanie.
Chemiczne zwalczanie septoriozy paskowanej liści pszenicy
Oprysk to kluczowy element ochrony upraw. Stosowane fungicydy to:
- - triazole (tebukonazol, protiokonazol),
- - strobiluryny (azoksystrobina),
- - SDHI (fluksapyroksad).
Przykładem oprysku zawierającego nawet więcej niż jedną substancję czynna może być fungicyd Kier 450 SC. Optymalne terminy oprysków to fazy BBCH 31-32 (początek strzelania w źdźbło) i BBCH 39-49 (liść flagowy), gdy ochrona najważniejszych liści jest najskuteczniejsza.
Podsumowanie
Septorioza paskowana liści pszenicy jest groźnym zagrożeniem dla plonów. Jej skuteczne zwalczanie opiera się na profilaktyce, dobrych praktykach agrotechnicznych oraz precyzyjnej ochronie chemicznej. Regularny monitoring pozwala na szybkie reagowanie i minimalizowanie strat.
Artykuł Partnera.
