Po przepełnionych zadumą obchodach Wielkiego Czwartku, Piątku oraz Soboty nadchodzi czas na dzień radości, wesela i chwały. Niedziela Wielkanocna jest bowiem najstarszym i najważniejszym świętem wszystkich chrześcijan, upamiętniającym zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Od małego wpajamy dzieciom to, że w Wielkanoc dokonuje się coś niesamowitego. Co więc zrobić, aby ten dzień nie sprowadzał się jedynie do coraz popularniejszych „prezentów od Zajączka”? W naszym regionie można spotkać się z wieloma wielkanocnymi tradycjami i to one tworzą cały klimat świąt Wielkanocnych.
Jednym z elementów wielkanocnego świętowania jest uroczysta Msza Rezurekcyjna wraz z procesją. Według tradycji Rezurekcja powinna odbyć się o świcie w Niedzielę Wielkanocną. Po niej następuje uroczyste śniadanie, prawdopodobnie upamiętniające dzień, w którym Jezus zasiadł wraz z Apostołami do wspólnej wieczerzy. Istnieje również zwyczaj składania sobie życzeń i dzielenia się święconym jajkiem. Warto spojrzeć na Wielkanoc przez pryzmat kuchni. Tam zdecydowanie królują jajka – na twardo, w skorupkach, faszerowane, w sosie… Panie domu mają tutaj niemałą okazję do wykazania się swoimi kulinarnymi zdolnościami. Oprócz spożywania dzień wcześniej poświęconych pokarmów z koszyczka, na stole wielkanocnym goszczą: żurek, galaretki, pasztety i paszteciki, wszelkiego rodzaju kiełbasy, szynki, mięsa, sałatki, ciasta i ciasteczka oraz tradycyjne wielkanocne baby i mazurki. Po 40-dniowych wyrzeczeniach i dotrzymanych postanowieniach (najczęściej są nimi ograniczanie słodyczy bądź przejście na dietę) można pozwolić sobie na odrobinę szaleństwa, nie patrząc na kalorie!
Niedziela Wielkanocna zazwyczaj mija w rodzinnej, ciepłej atmosferze. A po niej następuje uwielbiany przede wszystkim przez dzieci Lany Poniedziałek. Dawniej zwyczaj poniedziałkowego polewania wodą dotyczył głównie panien na wydaniu. Śmiergustnicy, czyli poprzebierani mężczyźni w wieku 16-25 lat chodzili od domu do domu i po polaniu wodą dziewczyny otrzymywali poczęstunek oraz napitek. Dziś ta tradycja zanikła i każdy może zostać polany wodą po równo – bez względu na płeć czy status materialny. Niestety, tradycja polewania się wodą raczej nie jest już taka spektakularna jak kiedyś (chyba że w szkole przed przerwą świąteczną – tam idzie w ruch wszystko, do czego tylko da się nalać wody!). Raczej ograniczamy się do pistoletów, strzykawek czy jajeczek na wodę – wiaderka poszły w odstawkę… A szkoda! Jednak są takie miejsca, gdzie sama myśl o Lanym Poniedziałku wywołuje potrzebę stworzenia planu gdzie i jak wziąć ze sobą suche ubranie na zmianę. Do dziś również gdzieniegdzie na południu Polski pozostał zwyczaj kropienia wodą święconą pól przez gospodarzy, co ma symbolizować budzenie się przyrody do życia i odnawianie zdolności ziemi do ponownego wydawania plonów.
Niech te święta Wielkanocne będą pełne ciepła i miłości oraz tradycji. Niech czas spędzony w rodzinnym gronie pozostanie w pamięci na długo.
foto/tekst: UD
